donderdag 13 november 2014

Schoolopdracht: Den Triangel jaargang 8 editie 0


“Ik ben blij dat we er na drie jaar nog zijn!”
Perruche viert driejarig bestaan met een groots feest

De Perruche bestaat drie jaar en daar mag op gedronken worden. Zaterdag 27 september waren alle vrienden, familie en vaste klanten welkom voor een hapje en een drankje in de vooravond. Daarna was iedereen, maar dan ook echt iedereen, welkom.

Om zeven uur is het nog verdacht rustig in de Perruche. Hier en daar staan bloemen en planten verspreid door de asymmetrische ruimte. DJ Tokta staat zich rustig op te warmen in een houten DJ booth. Achter de bar staat een deel van de vaste Perruche-crew. “Dit is vast de stilte voor de storm. Als het zo wordt als vorig jaar, gaan we een wilde avond tegemoet”, lacht Joke Michielsen luidkeels. Joke, een vaste medewerkster, is ondertussen ook een goeie vriendin van haar bazin, Laura. De eigenaresse van de zaak is er zelf nog niet.

Warming up
Langzaam druppelen de gasten binnen. Stuk voor stuk worden ze verwelkomd door enthousiast gejoel en iedereen krijgt een feestelijk glaasje bubbels in de handen geduwd. Iedereen zit buiten op het gezellige terras van de warme avond te genieten. Ondertussen wordt binnen een grote tafel volgeladen met lekkers. Couscous, zongedroogde tomaatjes, ciabatta en een hoop andere geuren en kleuren vullen de ruimte. Iedereen lijkt zich enorm op zijn gemak te voelen. Mensen blijken elkaar allemaal te kennen en zijn blij elkaar weer te zien. “Amai, da's echt kei lang geleden dat ik u heb gezien zeg!” hoor ik een meisje met een enorme bos donkere en weelderige krullen roepen. Hinda is een vaste waarde binnen de Perruche. “Ik kom hier echt kei vaak en 't is hier altijd super plezant! Kijk, daar is ons Laura se!”
Laura (tweede van links) met haar vriendinnen en collega Joke (rechts)

Let's get this party started
Een taxi stopt voor deur en de eigenaresse van de zaak stapt uit. “Yooo de manne! Ik moet mij nog omkleden dus ik ben er sebiet!” Ze rent naar binnen en komt tien minuten later terug buiten gekleed in een sexy, zwart jurkje met open rug. “Allee, komaan, we vliegen erin”, roept ze al zwaaiend met een fles cava in iedere hand. Zodoende wordt de avond goed ingeluid. Al snel is het terras overladen met mensen van alle leeftijden. Laura ziet er gelukkig uit en geniet duidelijk van alle aandacht. “Ik ben superblij dat we er na drie jaar nog zijn. Ik heb soms moeilijke tijden gehad hier. Ik wist van tevoren dat het zwaar zou zijn, maar zo zwaar had ik het niet verwacht. Maar ik krijg er ook enorm veel voor terug. De band die je met je personeel en met je klanten opbouwt, is het mij dubbel en dik waard.”

En het is nog lang niet gedaan
Een groot gejuich stijgt op uit de massa mensen. Een Gipsyachtige fanfare verschijnt tussen het volk. Al snel verplaatst de feestende meute zich van het terras naar de straat. Daar kan er uitbundig gedanst en gezongen geworden. Iedereen gaat los. “Wat een superavond”, glundert Laura, “en ik heb eigenlijk nog enorm goed nieuws. Joke wordt vennoot binnen de Perruche. Jaja, het gaat zo goed dat we samen op zoek zijn naar een pand in Borgerhout om een tweede zaak op te starten.” Joke en Laura omhelzen elkaar en lopen vervolgens naar hun vrienden en familie toe om dansend de avond verder te vervolgen. De alcohol doet zijn werk, de nacht is nog jong.

Eigenaresse Laura (links) en vennoot & vriendin Joke (rechts)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten